We zijn er weer!

Inderdaad, we zijn er weer. Na een week in het ziekenhuis te hebben gelegen naar aanleiding van mijn virus-infectie en daarna een paar weken om bij te komen, zijn we weer bij. Als je tenminste van bij kunt spreken. Vermoeidheid en de neuropathie blijft natuurlijk. Na de controle bij de dokter, donderdag de 12e , blijken mijn witte bloedlichaampjes weer op peil te zijn. De arts vertelde er wel bij dat het kielekiele is. Dus het blijft oppassen. Met het weer, kleine snotterende kinderen en genoeg slaap. En dat is wat het nu zo moeilijk maakt, deze 3 liggen altijd op de loer. Maar goed, we doen ons best. Voor ik het vergeet, mijn bloedwaardes zijn verder weer goed. Het eiwit is heel iets gestegen naar 10,1, maar dat mag eigenlijk geen naam hebben. Vanavond weer even de longen uit het lijf lopen door achter een bal aan te rennen en in het voorbijkomen er nog een trap tegenaan te geven ook. De vorige keer, de eerste wedstrijd na mijn ziekenhuisbezoek, ging het best goed. Nu maar hopen dat het zich doorzet.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.