Dat is even schrikken!

SFG

De laatste controle bij de dokter was op 25 juli. De uitslag was goed, dus er is niets aan de hand zou je zeggen. Het weekend er na lekker naar opa en oma Dieren. Veel buiten geweest, lekker wandelen in de Dierense bossen. Gijs en Sara hebben heerlijk gespeeld met water en zand en vonden het allemaal heel gezellig. Zondagavond in de auto naar huis ging het al niet zo denderend. Ik was moe en kortaf en mijn humeur werd alleen maar minder. Maar goed, dat kun je zo eens hebben. Maandagochtend (29 juli) werd ik wakker met stevige hoofdpijn. Die is daarna niet meer weggegaan. Er kwam zelfs koorts bij. De hoofdpijn werd zo erg dat woensdagmiddag de huisarts is langs geweest. Met mijn Waldenström-achtergrond vond zij het toch verstandig om te overleggen met mijn arts in het SFG. Lees verder “Dat is even schrikken!”

De dokter belt weer…

Rotterdam Centraal

Vanmorgen werd ik, zittend achter mijn bureau en zwoegend aan de opmaak voor een programmaboekje, gebeld door ‘mijn’ dokter van het SFG. Ze had weer een goede uitslag van het bloedprikken van maandag. De waarde van het eiwit is 9,69. Ik ben dus aardig stabiel de laatste tijd. De dokter vertelde verder dat alle andere waardes waren ook goed, dus voorlopig is er niets aan de hand. Lees verder “De dokter belt weer…”

Hij gaat goed!

verzameling

Donderdag (13 juni) moesten we ons weer melden bij de arts in het SFG voor de uitslag van het bloedprikken van de maandag er voor. Zelf had ik er een minder goed gevoel over. Ik was moe, minder fit, hoesten, snotterig en mijn lijf had spierpijn. Bij de dokter binnen gekomen bleek mijn IgM gedaald van 12 naar 9,3! Dat was (weer) goed nieuws. Lees verder “Hij gaat goed!”

Een belafspraak…

Schonohoven

Afgelopen dinsdag (23 april) werd ik weer opgebeld door de dokter. Nadat de vorige keer de waarde  was gestegen naar 11 (helemaal vergeten te melden hier) is het nu 12. Ja, het is weer een lichte stijging, maar volgens de dokter nog niet s om je zorgen over te maken. Over 6 weken de volgende controle en dan zien we weer verder. En als je zus zegt dat je er weer frisser uitziet en meer energie uitstraalt, is dat ook een hele mooie uitslag. Moet zeggen dat ik me de laatste tijd ook goed voel. Lees verder “Een belafspraak…”

Het is stabiel

Rotterdam Noord

Afgelopen vrijdag (14 maart) de nieuwe uitslag gekregen van de dokter. Ik ben alleen gegaan, want Sara werd die ochtend ziek en dus is Karin thuis gebleven. En wederom was de uitslag positief. Het eiwit was weliswaar gestegen van 8,7 naar 9,9, maar die schommeling is normaal. En zolang de uitslagen onder de 10 zijn hoor je mij helmaal niet klagen. Aangezien ik nog steeds last heb van stramme spieren heeft de dokter mij opnieuw calcium/vitamine D3 tabletten voorgeschreven die ik voor onbepaalde tijd moet slikken.  Lees verder “Het is stabiel”

We kunnen weer 6 weken vooruit

Krimpenerwaard

Vanmorgen zijn Karin en ik weer eens naar het ziekenhuis geweest. Het was inmiddels zes weken geleden en dan was de laatste uitslag ook nog eens per telefoon. Afgelopen maandag wezen bloedprikken, ook al zo’n routineklusje. “Wat is uw naam en geboortedatum?” Mouw van je trui opstropen en de andere kant opkijken, want aan zo’n naald zal ik nooit wennen. Zolang ik het niet zie is er ook niets aan de hand. Binnen twee minuten is het gebeurd en sta je ook weer buiten. Lees verder “We kunnen weer 6 weken vooruit”