Het leven met waldenström
Afgelopen donderdag (7 oktober) gingen Karin en ik voor de uitslag van het bloedprikken weer naar Schiedam. Om tien uur een afspraak bij dr. van Zaanen. Aardige man die alles rustig uitlegt, ik heb er in ieder geval een goed gevoel bij. De laatste keer dat we hem zagen was een half jaar geleden. Het IgM had zich toen gestabiliseerd tot 20.8. met een Hb van 8.4. “Het loopt verder op!” verder lezen
Ik kwam er vanmorgen achter dat ik, volgens de mensen van Moderna, maximaal beschermd ben tegen het corona-virus. En dan voor 94,1%. Dat is best een geruststellende gedachte. Niet dat ik nu niet meer positief getest kan worden, maar de klachten zullen in ieder geval niet zo heftig zijn. De eerst prik heeft zijn werking al meteen bewezen. “Ik ben maximaal beschermd!” verder lezen
Twee weken terug kreeg ik de laatste uitslag van het bloedprikken en de arts meldde mij dat het IgM weer was gestegen. Nu was het van 13, naar 15 en nu 17,2 gegaan. De langzame gang omhoog werd ingezet. Nu was er voorlopig nog niets aan de hand, stelde de arts mij gerust, maar toch stof tot nadenken. Normaal gesproken ging men bij een IgM van 30 pas over tot een nieuwe kuur. En dat kon ook met pillen, maar ook een nieuwe Rituximab met immunotherapie betekenen. Om zeker te zijn over de toekomst heeft de arts besloten om mij over te dragen naar een collega die nog beter de weg weet in Waldenström. “Hmm….ach ja…” verder lezen
Het is alweer en tijd geleden dat ik wat heb geschreven zie ik. Geen nieuws is goed nieuws, zegt mijn vader altijd. En inderdaad, dat is ook nu het geval. Met mij gaat het prima, de Waldenström blijft op hetzelfde niveau hangen (IgM ergens tussen de 12-15, alle andere waardes zijn stabiel) en afgezien van de dagelijkse spierpijn en vermoeidheid, mag ik niet klagen. Helaas heeft de corona roet in het eten gegooid. Na mijn oliebollenloop op oudjaarsdag heb ik besloten om bij de plaatselijke atletiekvereniging Avantri verder te gaan met hardlopen. “In tijden van corona…” verder lezen
Ja, inderdaad, jullie lezen het goed: Oliebollenloop. Dinsdag 21 december om 11.00 uur. Dan begint het, de oliebollenloop. Al jaren een traditie in Schoonhoven en nu doe ik ook mee. Begin oktober ben ik begonnen met een hardloopcursus met als eindpunt de 6.4 km van de Oliebollenloop mee te kunnen doen. Elke dinsdag op de fiets naar atletiekvereniging Avantri in Schoonhoven om te trainen. “Oliebollenloop” verder lezen
Oktober nadert en het weer begint om te slaan. Regenachtige dagen, afgewisseld met zon en om 8 uur is het al donker aan het worden. ’s Avonds kan al bijna de kachel aan, want het wordt toch wel een beetje koud binnen. En dat dit niet helemaal aan mij ligt, is het feit dat mijn vrouw elke avond onder een dekentje naar de televisie kijkt. “Daar is de herfst!” verder lezen