Afgelopen donderdag weer een wedstrijd 7×7 gevoetbald. Ik kwam er niet echt in, merkte ik. Bij het warmlopen ging het op zich best lekker. Goed loslopen en rekken en strekken, anders gaat het mis natuurlijk. De wedstrijd zelf moet ik altijd even over het dooie punt heen komen. Misschien moet ik dat even uitleggen. Lees verder “Voetballen: herfst is in aantocht”
afspraak nr. zoveel
Afgelopen woensdag (4 oktober) stond de afspraak gepland met de hematoloog. Dus reden Karin en ik weer met onze auto vanuit het landelijke Krimpenerwaard de Randstedelijke drukte van Rotterdam door. In Schiedam werden we om 10.30 uur verwacht in het Franciscus Vlietland bij dr. van Zaanen. Een aardige, rustige man die de tijd voor je neemt en duidelijk uitlegt hoe het er voor staat. Hij wist mij te vertellen en liet zien op de computer dat mijn nierfunctie wat aan het teruglopen was. Verder was mijn IgM op gelopen van 27,9 naar 28,8. Hb is nu 8,2.
Lees verder “afspraak nr. zoveel”
Daar zijn we weer!
De laatste update is al bijna een jaar geleden. Toch is er best het één en ander gebeurd. Schreef ik de laatst keer dat ik de oliebollenloop eind van het jaar mee wilde doen, als ik maar niet geblesseerd raakte. Nou, dat is niet gelukt. Wegens teveel enthousiasme kreeg ik tijdens een voetbalwedstrijd last van de hamstring, maar ben ik, eigenwijs, toch door gaan voetballen. Moest ik minstens 4 weken rust houden! Daar ging de opbouw voor de oliebollenloop. Kwam er net voor de kerst ook nog eens corona bij, dus zaten we ook nog eens allemaal thuis in plaats van samen met de hele familie. Kon ik sowieso niet meedoen met hardlopen. Wel weer oud en nieuw gevierd in Lent samen met vrienden. Ten eerste was iedereen weer beter en mocht het ook weer. Het was weer erg gezellig. Lees verder “Daar zijn we weer!”
Tien jaar!
Afgelopen woensdag zei de arts in het Sint Franciscus in Schiedam het nog, al tien jaar. Tien jaar zonder medicatie, tien jaar wait-and-see. Ondanks dat het IgM was gestegen van 25,2 naar 27, 1, was het volgens de dokter een prima uitslag. Alle andere waarden waren goed, dus niks aan de hand. Lees verder “Tien jaar!”
Mooie score!
Het is inmiddels alweer een paar weken geleden, maar toch moet ik het nog even melden. De laatste uitslag gaf de laagste score ooit sinds ik Waldenström heb, eiwit is 7,5! Dat was een welkome verassing. Zelf had ik gedacht rond de 9 of 10 te blijven hangen, maar heel langzaam lijkt het nog meer te zakken. Waar het aan ligt, ik weet het niet. Lees verder “Mooie score!”
We zijn er weer!
Inderdaad, we zijn er weer. Na een week in het ziekenhuis te hebben gelegen naar aanleiding van mijn virus-infectie en daarna een paar weken om bij te komen, zijn we weer bij. Als je tenminste van bij kunt spreken. Vermoeidheid en de neuropathie blijft natuurlijk. Na de controle bij de dokter, donderdag de 12e , blijken mijn witte bloedlichaampjes weer op peil te zijn. De arts vertelde er wel bij dat het kielekiele is. Dus het blijft oppassen. Met het weer, kleine snotterende kinderen en genoeg slaap. Lees verder “We zijn er weer!”