Afkickverschijnselen

Vroesenpark

Het is nu een week geleden dat ik mijn eerste controle had zonder kuur. Bij deze controle bleek mijn eiwitgehalte nog steeds rond de 12 te schommelen. Dat is dus goed nieuws. De arts vertelde erbij dat de kuur nog steeds doorwerkt. Dus eigenlijk doet hij nog zijn werk. Nu maar hopen dat het eiwit zich gedeisd houdt. De arts vertelde ons dat het heel goed mogelijk is dat in de winter (verkouden kinderen, minder weerstand) het eiwit omhoog gaat. Dat hoeft dus niets verontrustends te betekenen. De volgende keer kan het wel weer gezakt zijn. Pas wanneer er sprake is van een echte stijging bij elke controle, dan gaan we kijken wat er moet gebeuren. Lees verder “Afkickverschijnselen”

Wat nu weer?

Klaproos

De laatste week had ik last van hoestbuien, vermoeidheid en later begon daar ook nog een stekende hoofdpijn bij te komen. Navraag op Google leerde mij dat een voorhoofdsholteontsteking wel eens de oorzaak kon zijn. Een flinke verkoudheid was het in ieder geval. In de nacht van donderdag op vrijdag kwam daar nog een koortsaanval bij. Na aandringen van Karin heb ik toch maar even gebeld met de oncologieverpleegkundige en het verhaal uitgelegd. Zij belde even later terug, na onderhoud met de dienstdoende arts, en verteld mij dat ik toch maar even langs moest komen bij de spoedeisende hulp (het was inmiddels 17.30 uur, vandaar). Daar aangekomen mocht ik het verhaal nogmaals aan de verpleger vertellen. Lees verder “Wat nu weer?”

Hulp is geboden

Zeepaardje

Ik heb het net even na zitten kijken, maar ik heb nu ruim 7 maanden de ziekte van Waldenström. Ik heb het gevoel dat er in die zeven maanden meer is gebeurd dan in de rest van mijn leven. Hoewel ik echt niet stil heb gezeten de laatste 43 jaar. In het begin word je geleefd door de ziekte en alles wat er omheen hangt of moet gebeuren. Daarna zakt alle hysterie af en daal je langzaam weer terug op aarde. Helaas blijft het in mijn hoofd mar gewoon doorgaan. De laatste weken gaat het daarom ook niet zo goed. Voor het eerst in die 7 maanden ben ik echt ziek geworden, koorts en griep. Dat dit pas na 7 maanden gebeurt valt nog mee. Lees verder “Hulp is geboden”

Moe(i)zaam

Hekwerk

Na mijn 5e kuur begon het zich al aan te tonen, de ziekte komt meer op de voorgrond. Maar als je eigenwijs bent en gewoon doorgaat, kom je daar te laat achter. Na de 5e kuur was er het feest van mijn schoonmoeder, ze werd 80 jaar. Haar zoon en familie uit Canada kwamen over. De hele week verjaardagen, dagjes uit, fotoshoot en uiteindelijk het feest, het was ook allemaal iets teveel van het goede. Op het feest zelf was ik al opgebrand en de week daarna had ik meer moeten rusten, maar het kwam er niet van. De rust is niet weergekeerd en uiteindelijk ging ik al moe de 6e kuur in. Lees verder “Moe(i)zaam”