Het leven met waldenström
Afgelopen woensdag (22-01) waren we weer op bezoek bij hematoloog dr. van Zaanen in het Franciscus Vlietland in Schiedam. Een week eerder was er weer bloed afgenomen en nu werd de uitslag met ons besproken, want Karin gaat altijd mee. Dit keer was mijn IgM met 5 punten gestegen van 30 naar 35. Dat was een flinke stijging! Lees verder “Een nieuwe uitslag”
Vorige week woensdag weer naar de hematoloog in het Franciscus Vlietland in Schiedam geweest voor de uitslag van het bloedprikken. Het IgM is gestegen naar de 30. Tien jaar geleden was dit het sein om weer te gaan kuren of pillen te slikken om de stijging de kop in te drukken, maar tegenwoordig houd men 50 aan als kritiek punt. Lees verder “Nu eerst vakantie!”
Afgelopen woensdag zei de arts in het Sint Franciscus in Schiedam het nog, al tien jaar. Tien jaar zonder medicatie, tien jaar wait-and-see. Ondanks dat het IgM was gestegen van 25,2 naar 27, 1, was het volgens de dokter een prima uitslag. Alle andere waarden waren goed, dus niks aan de hand. Lees verder “Tien jaar!”
Ik kwam er vanmorgen achter dat ik, volgens de mensen van Moderna, maximaal beschermd ben tegen het corona-virus. En dan voor 94,1%. Dat is best een geruststellende gedachte. Niet dat ik nu niet meer positief getest kan worden, maar de klachten zullen in ieder geval niet zo heftig zijn. De eerst prik heeft zijn werking al meteen bewezen. Lees verder “Ik ben maximaal beschermd!”
Twee weken terug kreeg ik de laatste uitslag van het bloedprikken en de arts meldde mij dat het IgM weer was gestegen. Nu was het van 13, naar 15 en nu 17,2 gegaan. De langzame gang omhoog werd ingezet. Nu was er voorlopig nog niets aan de hand, stelde de arts mij gerust, maar toch stof tot nadenken. Normaal gesproken ging men bij een IgM van 30 pas over tot een nieuwe kuur. En dat kon ook met pillen, maar ook een nieuwe Rituximab met immunotherapie betekenen. Om zeker te zijn over de toekomst heeft de arts besloten om mij over te dragen naar een collega die nog beter de weg weet in Waldenström. Lees verder “Hmm….ach ja…”
Ik heb me voorgenomen dat elke woensdagochtend mijn vaste fietsochtend wordt. En dan met de racefiets natuurlijk. Met dit mooie weer is dat uiteraard geen probleem. En in de Krimpenerwaard is het fijn fietsen, dus dat maakt de rit er leuker op. De voorbereiding is altijd lang vind ik. Kleding, schoeisel, banden oppompen, eten en drinken mee. Maar als ik eenmaal op de fiets zit, is het prima. Lees verder “Rondje fietsen”