Cijfers van de kuur

SFG

Afgelopen woensdag moest ik weer naar dokter Zuetenhorst in het SFG. Dinsdagochtend had ik bloed geprikt, was meteen aan de beurt (ik ben een Cito, dus heb voorrang boven de andere bloedprikkers), en binnen twee minuten stond ik weer buiten. Woensdagochtend zat ik in de wachtkamer en binnen een half uur was ik aan de beurt, dus dat viel mee. Door dokter Zuetenhorst werd ik welkom geheten en zij legde de uitslagen aan mij voor. Het eiwit was gezakt naar 33,5. Zij was heel tevreden, zelf had ik gehoopt dat het eigenlijk wat verder was gezakt. Maar volgens de dokter zijn de uitslagen goed. Mijn HB is 7.7 en dat was ook keurig. Bij de laatste kuur is de vincristine er uitgehaald. De dokter vroeg dus ook of het gevoel in mijn vingers beter was geworden. Die vraag kon ik met ja beantwoorden. Het enige wat ik nu kreeg waren pijnscheuten in mijn handpalmen. Volgens de dokter was dit het gevolg van het langzaam terugkomen van het gevoel in de vingers. Naar verloop van tijd zoal dit weer verdwijnen. Dat nemen we dan maar voor lief. Verder raadde de dokter mij aan om vooral rust te nemen, want de laatste loodjes wegen uiteraard het zwaarst. En daar was ik de afgelopen, drukke, week al achter gekomen. Dus goed rusten, veel drinken en op tijd naar bed.

Nieuwe cijfers

SFG

Vandaag weer naar de dokter in het ziekenhuis geweest. En zij had weer goed nieuws. De kuur gaat zijn vruchten af werpen. Het eiwit is weer verder gedaald. Was het de vorige keer 45, nu is het 38. De dokter vertelde dat de kuur nu pas op stoom begint komen en dat de volgende kuren het eiwit meer zal gaan dalen. Dat is een goed vooruitzicht, maar het blijft natuurlijk koffiedik kijken. Niemand weet wat mijn lichaam gaat doen. De pijn in mijn vingers blijft en gaat zelfs naar mijn handen. De dokter beslist ter plekke om het bestanddeel vincristine compleet uit de kuur te halen, want het moet niet zo zijn dat ik straks niets meer voel. Het gevoel moet dus langzaam weer terug gaan komen. Ik vroeg aan de dokter of mijn eiwit weer terug moet naar 3, zoals bij een normaal mens het geval is. In een ideale wereld wel, was haar antwoord. Als we op 15 of 10 uitkomen, zijn we ook blij. En dan hopen we dat we dat lang stabiel kunnen houden. En ik een lange tijd kan uitrollen zonder kuren. Daar gaan we voor!

Een gesprek met de dokter

SFG

Gistermorgen zijn Karin, Gijs en ik naar de dokter in het SFG geweest. Een paar dagen voor de volgende kuur worden de uitslagen bekeken en gevraagd hoe het met me gaat. Dokter Zuetenhorst liet mij de uitslagen zien en was voorzichtig optimistisch. De kuur begint zijn vruchten af te werpen, het eiwitgehalte gaat omlaag. Bij de eerste twee kuren stond het eiwit nog op 50, nu is het langzaam gezakt naar 45. Lees verder “Een gesprek met de dokter”