Geplaatst op

Weekje vakantie

Luxemburg

Toch maar een weekje op vakantie geweest en wel naar Luxemburg. Voor ons volledig onbekend. Maar het is echt een prachtig land. En maar 350 kilometer rijden. Wanneer je er vanaf België inrijd, valt een fatsoenlijk wegdek al meteen op. De huizen zijn ruim, groot en mooi. En om over de natuur maar te zwijgen. Echt een prachtig land en heel divers. Van vlakke oneindige velden tot prachtige bergachtige gebieden. En daar tussendoor rijd je dan met je auto. Als enige zonder haast, want dat hebben ze blijkbaar allemaal in Luxemburg. Het kan ze niet hard genoeg gaan. “Weekje vakantie” verder lezen

Geplaatst op

Het is genieten hier!

Schoonhoven

Na bijna twee maanden wonen in Schoonhoven, kan ik het nu wel zeggen. Het is genieten hier! Nu speelt het mooie weer natuurlijk ook mee, zeker als je een tuin hebt, maar meerdere factoren spelen mee. De rust, ruimte en regelmaat maken het hier tot een fijne locatie. Want ruimte hebben we hier zeker. Alleen al het feit dat Sara en Gijs een eigen kamer hebben (en Gijs eindelijk doorslaapt!), maken al veel verschil. Daarbij komt de tuin en het speelveld voor de deur. Altijd wel kinderen in de buurt om mee te spelen en anders spelen ze wel met elkaar. “Het is genieten hier!” verder lezen

Geplaatst op

Verbouwen

Verbouwing

Het is inmiddels ruim een maand geleden dat we de sleutel hebben gekregen van ons nieuwe huis. Vanaf dat moment wordt er druk geklust. Dat betekent veel heen-en-weer rijden van Rotterdam naar Schoonhoven, oppas regelen voor de kinderen en vooral veel regelen met de verschillende werkmensen die bij ons in huis rondlopen. De aannemer, de stukadoor, de loodgieter en de elektriciën. Nu is alleen de aannemer nog druk in het huis. De anderen hebben prima werk afgeleverd. “Verbouwen” verder lezen

Geplaatst op

Dat is even schrikken!

SFG

De laatste controle bij de dokter was op 25 juli. De uitslag was goed, dus er is niets aan de hand zou je zeggen. Het weekend er na lekker naar opa en oma Dieren. Veel buiten geweest, lekker wandelen in de Dierense bossen. Gijs en Sara hebben heerlijk gespeeld met water en zand en vonden het allemaal heel gezellig. Zondagavond in de auto naar huis ging het al niet zo denderend. Ik was moe en kortaf en mijn humeur werd alleen maar minder. Maar goed, dat kun je zo eens hebben. Maandagochtend (29 juli) werd ik wakker met stevige hoofdpijn. Die is daarna niet meer weggegaan. Er kwam zelfs koorts bij. De hoofdpijn werd zo erg dat woensdagmiddag de huisarts is langs geweest. Met mijn Waldenström-achtergrond vond zij het toch verstandig om te overleggen met mijn arts in het SFG. “Dat is even schrikken!” verder lezen

Geplaatst op

Moe(i)zaam

Hekwerk

Na mijn 5e kuur begon het zich al aan te tonen, de ziekte komt meer op de voorgrond. Maar als je eigenwijs bent en gewoon doorgaat, kom je daar te laat achter. Na de 5e kuur was er het feest van mijn schoonmoeder, ze werd 80 jaar. Haar zoon en familie uit Canada kwamen over. De hele week verjaardagen, dagjes uit, fotoshoot en uiteindelijk het feest, het was ook allemaal iets teveel van het goede. Op het feest zelf was ik al opgebrand en de week daarna had ik meer moeten rusten, maar het kwam er niet van. De rust is niet weergekeerd en uiteindelijk ging ik al moe de 6e kuur in. “Moe(i)zaam” verder lezen

Geplaatst op

Een paar slapeloze nachten

gijs

Weer een slapeloze nacht. Gijs drinkt niet van de borst, hij sabbelt alleen maar. Het is meer een soort van troost. ’s Morgens besloten om de borstvoeding op te geven en over te gaan op flesvoeding. Gijs valt teveel af en er moet gewoon voeding in. Karin vind het jammmer dat het niet is gelukt, maar begrijpt dat het niet anders kan. We willen niet dat Gijs net als Sara met ondervoeding in het ziekenhuis beland. De dag staat nu dus in het teken van de fles en hoe ging dat ook al weer. Gelukkig hebben we aan Thea (onze kraamhulp) een goeie. Vandaag ook maar besloten dat ik beneden in het bed ga slapen. Heb ik voldoende rust om overdag Sara bezig te houden. Karin kan dan overdag nog bijslapen.