Een heerlijke vakantie
De kinderen zitten intussen alweer op school en Karin en ik zijn ook alweer aan het werk, maar wat een heerlijke vakantie hebben we achter de rug. Deze keer zijn we met onze auto in twee dagen naar Tsjechië gereden. Aan het Lipno-meer, ergens bij de grens met Oostenrijk, vonden we een mooie camping. Gerund door Nederlanders, dat dan weer wel. Dus ook vol met Nederlanders, maar voor Gijs en Sara heel fijn om met andere kinderen te spelen die ze konden verstaan.
Drie dagen carnaval
Vorig jaar hebben we het aan ons voorbij laten gaan en daar hebben we nu nog spijt van. Vandaar dat we het dit jaar goed hebben aangepakt. Drie dagen carnaval! Nu kwam het ook nog goed uit dat de kinderen die week ook vakantie hadden, dus dat was mooi meegenomen. Vrijdagavond ben ik eerst naar Dieren gegaan om daar met goede vriend Chiel en aanhang carnaval te vieren bij mijn oude voetbalclub.
Hoe gaat het eigenlijk met je?
“Hoe gaat het eigenlijk met je?” vroeg iemand laatst aan mij. Moest ik even over nadenken, waarom die vraag. O ja, benieuwd naar mijn gezondheid natuurlijk. Daar kan ik alleen maar positief op antwoorden. Het gaat goed met mij. Zowel privé als zakelijk gaat het goed. Zakelijk is het een goed jaar geweest met veel nieuwe contacten en ook met nieuwe opdrachten. Volledig ingeburgerd in Schoonhoven en in De Oude Apotheek in het bijzonder. Met een aantal nieuwe initiatieven vanuit de Oude Apotheek worden starters geholpen om een nieuwe bedrijf op te starten of weer nieuw leven in te blazen.
…En nog de beste wensen!
Ik zou het bijna vergeten dat ik nog een blog bij hou. Die ik ben begonnen om mensen te informeren hoe het met me gaat. Maar ik zie dat mijn laatste bericht uit september van het vorige jaar is. Heb ik dan niets te vertellen? Uiteraard heb ik wat te vertellen, maar zoals uit mijn laatst berichten is de inhoud ongeveer hetzelfde: Het gaat goed! Na elk (telefonisch) consult bij de arts van het SFG in Rotterdam is de uitslag goed. Mijn laatste IgM-waarden zweven tussen de 7 en 8 en alle andere bloedwaarden zijn goed. De arts is ook dik tevreden en ik dus ook.
Life goes on
Laatst vroeg iemand of ik nog iets met mijn blog deed en ik riep wel ja, maar zie nu dat het laatste bericht van april is. We zijn inmiddels 5 maanden verder en natuurlijk is er heel wat gebeurd. Belangrijkste om te melden is dat we inmiddels weer twee keer bloedprikken en bijbehorende uitslagen verder zijn. En het eiwit daalt nog steeds. Ik ben nu op de laagste stand sinds het ontdekken van mijn ziekte. Van 50 naar 6,1! In de 4 jaar dat de Waldenström nu aanwezig is is dat een flinke daling.
Recente reacties