Vandaag heeft Sara haar eerste wendag of beter gezegd ochtend gehad. In werkelijkheid is het een deur verder als waar ze nu zit met de peuterspeelzaal, maar voor haar een reuzestap. ’s Morgens al vroeg op, want haar school begint al om 8.00 uur. En aangezien mevrouw op de vroege morgen niet zo snel is, hebben we de tijd wel nodig. Toch waren we om kwart voor 8 helemaal klaar.
Veel te vroeg! Dus ik stelde voor om nog maar even te wachten, maar daar wilde Sara niets van weten. Die moest en zou nu naar school. Dus daar stonden we om 5 voor 8 op een leeg schoolplein. En Sara wilde naar binnen, maar de deuren openen pas om 8.05 uur. Dan maar even klimmen en hinkelen. Even later stond het plein ineens vol met kinderen en ouders. Als bijen op honing. De deuren gingen open en Sara stormde naar binnen. Ik had haar al verteld dat we naar een ander lokaal moesten, we waren er al eerder geweest en ze liep er zo naar toe. De juffrouw heet Leontien en die hebben we een hand gegeven. Sara krijgt haar eigen stoeltje en kapstok met een eendje. Die is ondertussen al bezig met het poppenhuis. Even later wordt ze enthousiast begroet door Taisha, een meisje dat ook bij haar op de kinderopvang zat. Die kent ze dan al. Da’s mooi. Ik zeg haar goedendag en krijg een knuffel en kus bij het weggaan. Om kwart voor twaalf haalt Karin haar weer op. Thuisgekomen zegt Karin dat het allemaal goed ging. Sara was meteen gewend, heel makkelijk volgens de juf en ze vond het heel leuk. En dat het indruk maakte was duidelijk want ze lag een uur languit de bank uit te rusten. Gaandeweg kwam er weer wat leven in en wilde ze toch weer naar buiten. En er kwamen liedjes voorbij die ze had geleerd, dus ja, dat ging goed.