Voor de tweede keer in mijn leven heeft de gevreesde K-ziekte mij te pakken. De vorige keer was ik na een operatie en tien jaar controle de winnaar. Deze keer kom ik er na twee knotsgekke dagen in de achtbaan achter dat het nu een stuk moeilijker gaat worden. Veel moeilijker. De ziekte is niet te genezen, maar wel te behandelen. De Ziekte van Waldenström.
Morgenochtend begint het circus. Dan begint de eerste kuur. Verdeeld over twee dagen. Om te kijken hoe ik op de kuur reageer. De volgende van de 6-8 kuren gaan in één dag. Daarna mag ik als het goed is naar huis. Eerst maar eens zien wat de eerste kuur inhoud. En dat is één groot zwart gat. Ik ga maar uit van het ergste, dan kan het alleen maar meevallen.