De laatste loodjes
Donderdag 1 december werden we weer bij Dokter Zuetenhorst in het SFG verwacht, in verband met de uitslag van de 7e kuur. Deze keer kwamen we beslagen ten ijs met ons papier met vragen. Na de vorige keer, toen we tussen neus en lippen door van Dokter van Zaanen te horen kregen dat de kuur doorging zolang het eiwit zakt, wilden we toch wel weten hoe dokter Zuetenhorst daarover dacht. Allereerst kregen we natuurlijk de uitslag te zien. Het eiwit was gezakt van 29 naar 24, daarbij waren ook alle andere bloedwaarden dik in orde. Dus dat was goed nieuws.
Dana Tanamachi
Het grafisch ontwerp was vroeger veelal handwerk. Tegenwoordig zitten we achter de computer en kan alles in no-time worden ontworpen. Maar gelukkig zijn er in het huidige computer-tijdperk nog ontwerpers die hetende handwerk niet schuwen. Een goed voorbeeld hiervan is grafisch ontwerper Dana Tanamachi. Zij heeft zich volledig toegelegd op het met krijt tekenen van logo’s, posters, etiketten, reclameboodschappen, enz.
Kuur 7
Afgelopen maandag kuur 7 gehad in het Sint Franciscus Gasthuis in Rotterdam. Om 11.00 uur werd ik op de dagbehandeling verwacht. Aangezien de vincristine er al uit is gehaald hoef ik nog maar twee zakken via het infuus in mijn lichaam te laten stromen. De chemo is er in een half uur door. Daarna komt de imuuntherapie. Deze blijkt nu ineens opgevoerd te worden naar 400, terwijl het eerst 240 was. Navraag leerde dat andere ziekenhuizen dit al langer deden en men hier ook had besloten om het tempo op te voeren.
Moe(i)zaam
Na mijn 5e kuur begon het zich al aan te tonen, de ziekte komt meer op de voorgrond. Maar als je eigenwijs bent en gewoon doorgaat, kom je daar te laat achter. Na de 5e kuur was er het feest van mijn schoonmoeder, ze werd 80 jaar. Haar zoon en familie uit Canada kwamen over. De hele week verjaardagen, dagjes uit, fotoshoot en uiteindelijk het feest, het was ook allemaal iets teveel van het goede. Op het feest zelf was ik al opgebrand en de week daarna had ik meer moeten rusten, maar het kwam er niet van. De rust is niet weergekeerd en uiteindelijk ging ik al moe de 6e kuur in.
Sara is 4 jaar!
Gisteren is Sara 4 jaar geworden. Het wordt nu echt een grote meid, want vandaag is ze ook naar school gegaan. Eerst 4 wenochtenden en nu elke dag, van 8 tot 2 uur. Een zogenaamd continu-rooster. Iedereen blijft op school en eet daar ook. Meer tijd voor naschoolse activiteiten en wanneer ze naar huis komt, meer tijd om iets leuks te doen met papa en mama. Ze had er vanochtend in ieder geval veel zin in. Ze stapte heel kordaat de school binnen, vertelde Karin. Als klap op de vuurpijl gaat Gijs ook vandaag twee uur wennen bij de kinderopvang, zitten we ineens zonder kinderen in huis. Dat zal wennen worden, maar misschien ook wel even lekker.
Zaterdag hebben we Sara’s verjaardagsfeestje gevierd. Familie en vrienden met kinderen kwamen op bezoek en het was heel gezellig. ‘s Avonds was Sara doodop en wilde ze naar bed, maar ze vertelde wel dat ze een heel leuk feestje had gehad. Zondagmorgen meteen een aantal kado’s uitgepakt en mee gespeeld natuurlijk. Ze is weer aardig verwend. Straks haar eerste Sinterklaas, weer kado’s. Wordt weer een leuke tijd voor haar. Druk, maar leuk.
Recente reacties