Een weekendje weg
Afgelopen weekend zijn we met vrienden een weekend naar Sunparks in België geweest. Om precies te zijn naar park de Kempense Meren. Vlakbij de plaats Mol, maar wel midden in de bossen en uiteraard een groot meer. Vrijdagmorgen al vertrokken om maar zo lang mogelijk van het weekend te kunnen genieten. Sara vond het onderweg al een feest en kon maar niet wachten tot we, zoals ze zei, bij de ‘vakantie’ waren. Het huisje was simpel maar netjes en groot genoeg voor 8 personen. In de namiddag kwamen Sander, Mariska, Franka en Kate aan en konden ze lekker opwarmen. De dametjes hadden elkaar al snel gevonden en hebben het hele weekend samen gespeeld.
Dat is even schrikken!
Maandag voor drie weken terug kuur 9 gehad. Twee dagen na kerstmis kwam ik op de dagbehandeling voor de afgeslankte kuur. Deze keer ging ik alleen aan het infuus voor de immuuntherapie. Geen chemo meer, dus nu nog korter in de stoel. Na twee en half uur stond ik ook weer buiten en werd ik door Karin, Sara en Gijs netjes met de auto opgehaald. Ik voelde mij echter zo goed dat ik eigenlijk ook wel met de tram naar huis had kunnen komen, want… geen bijwerkingen. Dus geen vermoeidheid of lichte duizeligheid wat ik na afloop van de eerste 8 kuren had. En dat was ook wel prettig ook, want er stond ons nog een gezellig oud en nieuw te wachten.
Zwemmen met Sara
Vandaag wezen zwemmen met Sara. Eigenlijk zouden we gisteren gaan en stonden we met al onze tassen al klaar bij het zwembad. Maar er was een waterpolo-wedstrijd. Terwijl er op de site stond dat we konden gaan zwemmen. Grote teleurstelling voor Sara. Wat nu? Eerst maar even een koekje, dat helpt altijd. Dan maar naar de dierentuin, dat vind Sara ook leuk. Dus met de kinderen langs huis, spullen wisselen en naar de dierentuin. Helemaal goed. Zondagmorgen gingen Sara en ik om 10 uur alsnog naar het zwembad.
De uitslag van kuur 8
Vandaag weer bij de dokter geweest in het SFG. Deze had goed nieuws. Het eiwit is weer gezakt naar 21. We gaan dus de goede kant op. Alle andere waarden naar aanleiding van de 8e kuur waren ook goed. Nu is het de beurt aan kuur 9. Deze gaat in afgeslankte vorm, dus zonder de chemo. Wat een opluchting. Even geen chemo meer, geen vervelende bijwerkingen. Ja, behalve natuurlijk de prednison, dus een paar dagen slecht slapen, maar daarna slaap ik weer prima. Ik ben benieuwd hoe mijn lichaam het gaat doen zonder de chemo. Ik voel mij in ieder geval steeds beter, dus dat geeft goede hoop voor de toekomst.
De laatste loodjes
Donderdag 1 december werden we weer bij Dokter Zuetenhorst in het SFG verwacht, in verband met de uitslag van de 7e kuur. Deze keer kwamen we beslagen ten ijs met ons papier met vragen. Na de vorige keer, toen we tussen neus en lippen door van Dokter van Zaanen te horen kregen dat de kuur doorging zolang het eiwit zakt, wilden we toch wel weten hoe dokter Zuetenhorst daarover dacht. Allereerst kregen we natuurlijk de uitslag te zien. Het eiwit was gezakt van 29 naar 24, daarbij waren ook alle andere bloedwaarden dik in orde. Dus dat was goed nieuws.
Recente reacties