Kuur 14 is weer achter de rug. De gebruikelijke dipdag ben ik redelijk goed doorgekomen. Gewoon doorlopen en niet zeuren heeft ook zijn voordelen. Daarbij is de zon natuurlijk ook een energie-opwekker. Op donderdag 5 april gingen we naar de dokter voor de uitslag van kür 13. Het eiwit was gedaald van 15,7 naar 15,0. Het gaat langzaam, maar de kuur doet nog zijn werk. De kuur startte deze keer op vrijdag 6 april, de maandag daarna was het Pasen en de dagbehandeling is dan (uiteraard) gesloten. Op de vrijdag zie je weer eens andere mensen en daar kwam nog bij dat er foto’s werden genomen voor het personeelsblad. Of ik daar bezwaar tegen had? Je doet maar. Dus werd mijn hele behandeling op de foto gezet. In het volgende personeelsblad sta ik er in. Ben benieuwd wat ze er van maken. Pasen hebben we uiteraard ok gevierd. ’s Morgens chocolade-eieren verstopt voor Sara. Vol enthousiasme heeft ze alle eieren lopen zoeken en ook gevonden. Daarna natuurlijk ook een paar eitjes opeten. En de dag er na weer. Gijs heeft er weinig van mee gekregen, dat komt volgend jaar wel. Die kan nu lekker in zijn stoeltje zitten en zijn zus volgen, dat is al een hele nieuwe wereld voor het manneke.