De tweede kuur, de dagbehandeling

Daar zit je dan. Bij de dagbehandeling. In een ruimte met allemaal kankerpatiënten (sommige met aanhang). Rare gewaarwording hoor. Zakken voor het infuus die overal worden aangehangen, naalden die worden geplaatst, vragenlijsten die worden afgenomen, nieuwe patiënten die binnen komen. Als ik de verhalen zo opvang (want ze hebben het allemaal over hun ziekte), heb ik niets te klagen. Doe ik daarom ook niet. Zit hier met mijn iPad, internet wat en luister muziek. Drie zakken gaan er weer door het infuus. Tussendoor wordt er gespoeld. Op het moment dat ik dit schrijf, loopt de derde zak. Die duurt tweeënhalf uur. Dan spoelen en het is weer klaar. Gek genoeg is het hier best gezellig. Ik had verwacht dat het zwaarmoediger zou zijn. Dat ik naast iemand zou zitten die zijn hele verhaal over je heen stort zonder dat je daar om vraagt, maar nee. Een koptelefoon doet waarschijnlijk ook wonderen.

The Tallest Man On Earth, heerlijk album.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.