Vandaag besloten rustig aan te doen. Daarom zitten Karin en ik ’s morgens lekker onder de parasol bij de speeltuin aan de Hoevestraat en speelt Sara met de andere aanwezige kindjes. Toch handig dat er meer kindjes zijn. Kan je zelf eens blijven zitten. En dat is niet verkeerd. Terwijl we daar zo zitten is het raar je een voorstelling te maken dat je Waldenström hebt. Ik voel me prima, een zwangere Karin zit naast me, Sara is heerlijk aan het spelen, tosti in de hand, het leven lijkt prima. Helaas is de waarheid anders.
Het leven met waldenström
