Met de neus op de feiten…

Schonohoven

Zo krijg je van je arts via de telefoon de laatste uitslagen van de controle binnen en ben je heel blij (eiwit staat op 11, maar nog belangrijker de witte bloedlichaampjes zijn weer helemaal op peil) en een dag later lees je via het CMWP, waar ik webredacteur van ben, dat oud-webredacteur Sander is overleden aan de gevolgen van de ziekte van Kahler. Nadat Sander had aangegeven het rustiger aan te willen doen, heb ik me aangemeld als webredacteur van het CMWP. Om het één en ander vloeiend te laten verlopen heb ik in het begin veel (mail)contact gehad met Sander. Samen met mede-redacteuren Rijkjan en Willem zijn we afgelopen juni bij Sander op bezoek geweest. Lees verder “Met de neus op de feiten…”

We zijn er weer!

Avondborrel

Inderdaad, we zijn er weer. Na een week in het ziekenhuis te hebben gelegen naar aanleiding van mijn virus-infectie en daarna een paar weken om bij te komen, zijn we weer bij. Als je tenminste van bij kunt spreken. Vermoeidheid en de neuropathie blijft natuurlijk. Na de controle bij de dokter, donderdag de 12e , blijken mijn witte bloedlichaampjes weer op peil te zijn. De arts vertelde er wel bij dat het kielekiele is. Dus het blijft oppassen. Met het weer, kleine snotterende kinderen en genoeg slaap. Lees verder “We zijn er weer!”

Dat is even schrikken!

SFG

De laatste controle bij de dokter was op 25 juli. De uitslag was goed, dus er is niets aan de hand zou je zeggen. Het weekend er na lekker naar opa en oma Dieren. Veel buiten geweest, lekker wandelen in de Dierense bossen. Gijs en Sara hebben heerlijk gespeeld met water en zand en vonden het allemaal heel gezellig. Zondagavond in de auto naar huis ging het al niet zo denderend. Ik was moe en kortaf en mijn humeur werd alleen maar minder. Maar goed, dat kun je zo eens hebben. Maandagochtend (29 juli) werd ik wakker met stevige hoofdpijn. Die is daarna niet meer weggegaan. Er kwam zelfs koorts bij. De hoofdpijn werd zo erg dat woensdagmiddag de huisarts is langs geweest. Met mijn Waldenström-achtergrond vond zij het toch verstandig om te overleggen met mijn arts in het SFG. Lees verder “Dat is even schrikken!”

De dokter belt weer…

Rotterdam Centraal

Vanmorgen werd ik, zittend achter mijn bureau en zwoegend aan de opmaak voor een programmaboekje, gebeld door ‘mijn’ dokter van het SFG. Ze had weer een goede uitslag van het bloedprikken van maandag. De waarde van het eiwit is 9,69. Ik ben dus aardig stabiel de laatste tijd. De dokter vertelde verder dat alle andere waardes waren ook goed, dus voorlopig is er niets aan de hand. Lees verder “De dokter belt weer…”

Hij gaat goed!

verzameling

Donderdag (13 juni) moesten we ons weer melden bij de arts in het SFG voor de uitslag van het bloedprikken van de maandag er voor. Zelf had ik er een minder goed gevoel over. Ik was moe, minder fit, hoesten, snotterig en mijn lijf had spierpijn. Bij de dokter binnen gekomen bleek mijn IgM gedaald van 12 naar 9,3! Dat was (weer) goed nieuws. Lees verder “Hij gaat goed!”

Een belafspraak…

Schonohoven

Afgelopen dinsdag (23 april) werd ik weer opgebeld door de dokter. Nadat de vorige keer de waarde  was gestegen naar 11 (helemaal vergeten te melden hier) is het nu 12. Ja, het is weer een lichte stijging, maar volgens de dokter nog niet s om je zorgen over te maken. Over 6 weken de volgende controle en dan zien we weer verder. En als je zus zegt dat je er weer frisser uitziet en meer energie uitstraalt, is dat ook een hele mooie uitslag. Moet zeggen dat ik me de laatste tijd ook goed voel. Lees verder “Een belafspraak…”