Het leven met waldenström
Vorige week woensdag weer naar de hematoloog in het Franciscus Vlietland in Schiedam geweest voor de uitslag van het bloedprikken. Het IgM is gestegen naar de 30. Tien jaar geleden was dit het sein om weer te gaan kuren of pillen te slikken om de stijging de kop in te drukken, maar tegenwoordig houd men 50 aan als kritiek punt. Lees verder “Nu eerst vakantie!”
Vorige week weer voor de zoveelste uitslag bij de dokter geweest en de uitslag was volgens de hematoloog weer bevredigend, dus was dat voor mij ook het geval. Eigenlijk mag ik dus niet klagen. Maar op de vraag hoe het nu met met gaat, had ik toch wel wat te klagen. De laatste tijd is er wat mijn mijn ogen. Nu blijkt dat een verschijnsel te zijn wat verband kan houden met Waldenström. Lees verder “Ik mag niet klagen, maar….”
Afgelopen woensdag (4 oktober) stond de afspraak gepland met de hematoloog. Dus reden Karin en ik weer met onze auto vanuit het landelijke Krimpenerwaard de Randstedelijke drukte van Rotterdam door. In Schiedam werden we om 10.30 uur verwacht in het Franciscus Vlietland bij dr. van Zaanen. Een aardige, rustige man die de tijd voor je neemt en duidelijk uitlegt hoe het er voor staat. Hij wist mij te vertellen en liet zien op de computer dat mijn nierfunctie wat aan het teruglopen was. Verder was mijn IgM op gelopen van 27,9 naar 28,8. Hb is nu 8,2.
Lees verder “afspraak nr. zoveel”
De laatste update is al bijna een jaar geleden. Toch is er best het één en ander gebeurd. Schreef ik de laatst keer dat ik de oliebollenloop eind van het jaar mee wilde doen, als ik maar niet geblesseerd raakte. Nou, dat is niet gelukt. Wegens teveel enthousiasme kreeg ik tijdens een voetbalwedstrijd last van de hamstring, maar ben ik, eigenwijs, toch door gaan voetballen. Moest ik minstens 4 weken rust houden! Daar ging de opbouw voor de oliebollenloop. Kwam er net voor de kerst ook nog eens corona bij, dus zaten we ook nog eens allemaal thuis in plaats van samen met de hele familie. Kon ik sowieso niet meedoen met hardlopen. Wel weer oud en nieuw gevierd in Lent samen met vrienden. Ten eerste was iedereen weer beter en mocht het ook weer. Het was weer erg gezellig. Lees verder “Daar zijn we weer!”
Afgelopen woensdag zei de arts in het Sint Franciscus in Schiedam het nog, al tien jaar. Tien jaar zonder medicatie, tien jaar wait-and-see. Ondanks dat het IgM was gestegen van 25,2 naar 27, 1, was het volgens de dokter een prima uitslag. Alle andere waarden waren goed, dus niks aan de hand. Lees verder “Tien jaar!”
Woensdag 30 maart moest ik voor mijn halfjaarlijkse controle weer bloed laten prikken in het Sint Franciscus in Rotterdam. Dus weer vanuit de gemoedelijke polder naar het drukke verkeer. Het bloedprikken ging zoals gewoonlijk van een leien dakje. Je bent langer onderweg dan waarvoor je komt. Lees verder “Toch weer een opluchting!”