De eerste kuur. Pijn in de handen

houttaart

Deze morgen wakker geworden met meer spierpijn in mijn handen en minder gevoel in mijn vingertoppen. Het blijft de hele dag wel hetzelfde. Wanneer ik mijn handen houdt alsof ik een appel vasthoudt, is de pijn het minst. Verder gaat het prima, heb ik weinig last. ’s Middags lekker met Sara buiten geweest en weer eens een mooie hout-taart gemaakt bij het schooltje. Karin heeft de Billy boekenkasten ingeruimd (en boeken eruit gehaald die weg kunnen) en daarbij ook het speelgoed van Sara uitgezocht. Ziet er weer wat netter uit.

De eerste kuur. Dag 9

dinotekeningen

Vandaag besloten rustig aan te doen. Daarom zitten Karin en ik ’s morgens lekker onder de parasol bij de speeltuin aan de Hoevestraat en speelt Sara met de andere aanwezige kindjes. Toch handig dat er meer kindjes zijn. Kan je zelf eens blijven zitten. En dat is niet verkeerd. Terwijl we daar zo zitten is het raar je een voorstelling te maken dat je Waldenström hebt. Ik voel me prima, een zwangere Karin zit naast me, Sara is heerlijk aan het spelen, tosti in de hand, het leven lijkt prima. Helaas is de waarheid anders.

De kinderkamers

konijn

De spierpijn is er nog steeds en heeft zich nu ook verplaatst naar de benen. Vraag me af of ik dit er, na een dag bewegen, ook weer uit kan lopen. Afgelopen nacht voor de verandering 2x naar de wc geweest. En niet voor niets, trouwens. Betekent toch dat er veel afgevoerd moet worden. De chemo zal er al een heel eind uit zijn, schat ik zo in.

(Te)veel gedaan vandaag. Het kamertje van Sara is klaar. Nieuwe kast en tafeltje met stoeltjes staan op de kamer. Bed kwartslag gedraaid en Sara heeft een grote-meisjeskamer. Het babybedje, kommode en kledingkast staan in slagorde in onze slaapkamer. Meer plaats is er ook niet. Maar we schieten op. Nu nog mijn werkkamer aanpakken en we zijn er klaar voor. Zowel voor de kleine als voor het kleinkrijgen van Waldenström. ’s Avonds wreekt Waldenström zich meteen al. Ik ben goed moe en voel me licht in mijn hoofd.

De eerste kuur. Dag 7

lamp

Deze morgen wakker geworden met heel veel spierpijn. De prednison is blijkbaar uitgewerkt en nu mag mijn lichaam het weer op eigen kracht proberen. Wel beter geslapen als de twee dagen er voor, hoewel ik nog steeds rond 3.00 uur naar de wc moet. Maar wat wil je ook met al dat water wat je moet drinken. De chemo moet er tenslotte ook weer uit. Zaterdag was nog een goeie dag. Met z’n drieën kasten e.d. gekocht bij Ikea en in de auto gedaan. Ze staan er nu nog steeds in, want om alles naar boven te sjouwen, daar hadden we beide geen puf meer voor. ’s Middags rare steken ter hoogte van de linkerborst, maar die waren ’s avonds weer weg. Vandaag wordt het een rustige dag, beetje bijkomen van de eerste, rare week. Anderhalve week geleden was er nog niets aan de hand en nu heb je een chemotherapie gehad. Het leven kan raar lopen.

De eerste kuur, weer thuis

SFG

Vanmorgen al vroeg wakker, 06.00 uur moest ik naar de wc. Daarna nog even gaan liggen, maar toen het 07.00 uur was het echt genoeg. Om 08.00 uur de eerste pillen slikken tegen de misselijkheid en obstipatie. De pillen moet ik om 12.00 en 17.00 ook weer slikken. De prednison komt er om 17.00 uur ook nog bij. Voorlopig helpen de pillen goed, want naar de wc gaat prima en misselijk ben ik nog niet geweest. De gehele dag voldoende drinken en 3 à 4 keer per dag de tanden poetsen is gewenst. Het begint zo nu en dan ook wat te prikken in de mond. In de behandelwijzer (jaja) staat dat ik dan moet spoelen met zout water. Dus dat zit er wel aan te komen. Verder kan ik op een dag toch nog wel het één en ander doen. Als het maar niet te lang duurt, want de vermoeidheid komt sneller dan ik wil en dan moet ik toch weer even gaan rusten. De gaten in de muur van de slaapkamer heb ik gedicht en ik heb besloten om toch maar een poging te gaan wagen om de muur te gaan schilderen. Benieuwd of ik het volhoud. Zal wel moeten, want anders krijgen we een lelijke muur. Vanavond lekker suffen voor de tv en op tijd naar bed, Karin sleep ik ook maar mee, want die moet ook rusten.