Het is stabiel

Rotterdam Noord

Afgelopen vrijdag (14 maart) de nieuwe uitslag gekregen van de dokter. Ik ben alleen gegaan, want Sara werd die ochtend ziek en dus is Karin thuis gebleven. En wederom was de uitslag positief. Het eiwit was weliswaar gestegen van 8,7 naar 9,9, maar die schommeling is normaal. En zolang de uitslagen onder de 10 zijn hoor je mij helmaal niet klagen. Aangezien ik nog steeds last heb van stramme spieren heeft de dokter mij opnieuw calcium/vitamine D3 tabletten voorgeschreven die ik voor onbepaalde tijd moet slikken.  Lees verder “Het is stabiel”

Cross-Linx

Nils Frahm

Gisteren naar Cross-Linx geweest. Een jaarlijks terugkerend reizend festival. Ze doen Utrecht, Eindhoven, Amsterdam, Rotterdam en Groningen aan. De missie van het festival is om met internationale, vernieuwende artiesten op het grensvlak van nieuwe (klassieke) muziek en avant-garde pop een festival neer te zetten. Ik was uiteraard in Rotterdam in de Doelen aanwezig. Lekker dichtbij, binnen 10 minuten lopen was ik binnen. Van tevoren even uitgezocht waar ik heen wilde, want er zijn meerdere acts te zien en te horen. Lees verder “Cross-Linx”

Hoera, ik ben ‘gewoon’ moe.

zittende giraffen

Ondertussen ben ik alweer een half jaar van mijn kuren af. En dat is mooi. Nog mooier is dat bij de laatste controle mijn arts mij via de telefoon meedeelde dat mijn eiwit gezakt was naar 8,9. Zo laag is het nog nooit geweest en waar het door komt, dat kon ze ook niet helemaal zeggen. Wellicht de verkoop van ons huis, verhuizing naar onze tijdelijke woning, zorg voor de kinderen, werk en alle stress die dat met zich meebracht, wie zal het zeggen. En dat terwijl ik me de laatste weken door alles stress behoorlijk moe begon te voelen. Vandaar de verbazing van de uitslag. Lees verder “Hoera, ik ben ‘gewoon’ moe.”

We zijn verhuisd!

gijs in doos

Het nieuwe jaar is ruim een maand oud en eind januari zijn wij verhuisd naar onze nieuwe, tijdelijke, woning. Ons huidige huis hadden we te koop gezet en is tot onze verbazing binnen 3 maanden verkocht. En met overwaarde ook nog, dus die kans konden we niet laten gaan. Aan Sara hebben we uitgelegd dat dit ons logeerhuis wordt en we daarna naar onze echte huis toe gaan. (Ja Sara, ook met een tuin.) Want daar moeten we nog naar op zoek. We hebben onszelf een half jaar gegeven om iets nieuws te vinden. Komt ook goed uit, want dan kan Sara gelijk in het nieuwe schooljaar naar een nieuwe school. Het is namelijk ons streven iets te vinden buiten het centrum van Rotterdam, misschien wel buiten de stad Rotterdam. Lees verder “We zijn verhuisd!”

We kunnen weer 6 weken vooruit

Krimpenerwaard

Vanmorgen zijn Karin en ik weer eens naar het ziekenhuis geweest. Het was inmiddels zes weken geleden en dan was de laatste uitslag ook nog eens per telefoon. Afgelopen maandag wezen bloedprikken, ook al zo’n routineklusje. “Wat is uw naam en geboortedatum?” Mouw van je trui opstropen en de andere kant opkijken, want aan zo’n naald zal ik nooit wennen. Zolang ik het niet zie is er ook niets aan de hand. Binnen twee minuten is het gebeurd en sta je ook weer buiten. Lees verder “We kunnen weer 6 weken vooruit”

Uitslag via de telefoon

rood bos

Afgelopen donderdag kreeg ik, na 6 weken geen ziekenhuis, de uitslag van mijn laatste controle. Zoals we bij de vorige controle hadden afgesproken, ging deze uitslag via de telefoon. Ik hoefde dus niet naar het SFG toe. Niet een half uur wachten voor 5 minuten bij de dokter. Nee, nu werd ik opgebeld en zou de arts mij de uitslag doorbellen. Uiteraard was ik, toen ik werd gebeld, net even niet in staat om de telefoon op te nemen. De arts heeft daarom de uitslag netjes via de voice-mail aan mij door gebriefd. Lees verder “Uitslag via de telefoon”