Vandaag wezen zwemmen met Sara. Eigenlijk zouden we gisteren gaan en stonden we met al onze tassen al klaar bij het zwembad. Maar er was een waterpolo-wedstrijd. Terwijl er op de site stond dat we konden gaan zwemmen. Grote teleurstelling voor Sara. Wat nu? Eerst maar even een koekje, dat helpt altijd. Dan maar naar de dierentuin, dat vind Sara ook leuk. Dus met de kinderen langs huis, spullen wisselen en naar de dierentuin. Helemaal goed. Zondagmorgen gingen Sara en ik om 10 uur alsnog naar het zwembad. Samen omkleden (papa, ben je nou klaar?), onder de douche en het zwembad in. Sara was meteen gewend. Drijvend op haar opgeblazen schouderbandjes ging het allemaal prima. Ze vond het zelfs prima om koppie onder te gaan. Ik zat aan de rand haar een beetje gade te slaan en mevrouw was heerlijk aan het ronddobberen. Zo nu en dan spelend met een emmertje of een drijvende pinguïn, maar vooral rondzwemmen, zoals ze zelf zei. Om 12 uur moesten we uit het bad. Het vrijzwemmen was afgelopen. Douchen, afdrogen en aankleden. In de kantine nog een tosti gegeten, want van zwemmen krijg je honger. Het zwembad was goedgekeurd en meteen een goeie opmaat voor het schoolzwemmen waar Sara elke dinsdag in hetzelfde badje gaat zwemmen. Stoere meid!
Het leven met waldenström
