Langzaam, maar gestaag

Sara & Gijs

Kuur 14 is weer achter de rug. De gebruikelijke dipdag ben ik redelijk goed doorgekomen. Gewoon doorlopen en niet zeuren heeft ook zijn voordelen. Daarbij is de zon natuurlijk ook een energie-opwekker.  Op donderdag 5 april gingen we naar de dokter voor de uitslag van kür 13. Het eiwit was gedaald van 15,7 naar 15,0. Het gaat langzaam, maar de kuur doet nog zijn werk. De kuur startte deze keer op vrijdag 6 april, de maandag daarna was het Pasen en de dagbehandeling is dan (uiteraard) gesloten. Lees verder “Langzaam, maar gestaag”

Wat een rare ziekte!

SFG

Gisteren zijn we weer naar het ziekenhuis geweest voor de uitslag van kuur 11. Voor kuur 11 ben ik zo’n beetje ingestort en flink ziek geweest, dus wij zagen het eiwit alweer stijgen. Wat schets onze verbazing… het eiwit is gezakt van 20 naar 16. De grootste daling sinds de kuur gestart is. Ik heb het al vaker gezegd, maar er is geen pijl op te trekken. Waldenström gaat gewoon zijn eigen gang, denk ik wel eens. We moeten overal op voorbereid zijn en dat begint ons zo langzamerhand wel te nekken. V Lees verder “Wat een rare ziekte!”

We zijn weer op de (goede) weg!

SFG

Het is inmiddels dinsdag, een dag na kuur 11. Ondanks dat de kuur vanaf kuur 9 zonder chemo gaat, kwam deze kuur toch wel wat zwaarder aan dan kuur 9 en 10. Mijn conditie is natuurlijk ook niet 100%. En met de kou en een kapotte tram, waardoor ik naar huis ben gelopen, wordt het er allemaal niet beter op. Gelukkig doet goed eten, veel water drinken en een lange nachtrust een heleboel goed.
Afgelopen donderdag waren Karin en ik natuurlijk weer naar het ziekenhuis geweest voor de uitslag van kuur 10. Lees verder “We zijn weer op de (goede) weg!”

Dat is even schrikken!

SFG

Maandag voor drie weken terug kuur 9 gehad. Twee dagen na kerstmis kwam ik op de dagbehandeling voor de afgeslankte kuur. Deze keer ging ik alleen aan het infuus voor de immuuntherapie. Geen chemo meer, dus nu nog korter in de stoel. Na twee en half uur stond ik ook weer buiten en werd ik door Karin, Sara en Gijs netjes met de auto opgehaald. Ik voelde mij echter zo goed dat ik eigenlijk ook wel met de tram naar huis had kunnen komen, want… geen bijwerkingen. Dus geen vermoeidheid of lichte duizeligheid wat ik na afloop van de eerste 8 kuren had. En dat was ook wel prettig ook, want er stond ons nog een gezellig oud en nieuw te wachten. Lees verder “Dat is even schrikken!”

De uitslag van kuur 8

SFG

Vandaag weer bij de dokter geweest in het SFG. Deze had goed nieuws. Het eiwit is weer gezakt naar 21. We gaan dus de goede kant op. Alle andere waarden naar aanleiding van de 8e kuur waren ook goed. Nu is het de beurt aan kuur 9. Deze gaat in afgeslankte vorm, dus zonder de chemo. Wat een opluchting. Even geen chemo meer, geen vervelende bijwerkingen. Ja, behalve natuurlijk de prednison, dus een paar dagen slecht slapen, maar daarna slaap ik weer prima. Ik ben benieuwd hoe mijn lichaam het gaat doen zonder de chemo. Ik voel mij in ieder geval steeds beter, dus dat geeft goede hoop voor de toekomst.

De laatste loodjes

SFG

Donderdag 1 december werden we weer bij Dokter Zuetenhorst in het SFG verwacht, in verband met de uitslag van de 7e kuur. Deze keer kwamen we beslagen ten ijs met ons papier met vragen. Na de vorige keer, toen we tussen neus en lippen door van Dokter van Zaanen te horen kregen dat de kuur doorging zolang het eiwit zakt, wilden we toch wel weten hoe dokter Zuetenhorst daarover dacht. Allereerst kregen we natuurlijk de uitslag te zien. Het eiwit was gezakt van 29 naar 24, daarbij waren ook alle andere bloedwaarden dik in orde. Dus dat was goed nieuws. Lees verder “De laatste loodjes”