Afgelopen vrijdag (14 maart) de nieuwe uitslag gekregen van de dokter. Ik ben alleen gegaan, want Sara werd die ochtend ziek en dus is Karin thuis gebleven. En wederom was de uitslag positief. Het eiwit was weliswaar gestegen van 8,7 naar 9,9, maar die schommeling is normaal. En zolang de uitslagen onder de 10 zijn hoor je mij helmaal niet klagen. Aangezien ik nog steeds last heb van stramme spieren heeft de dokter mij opnieuw calcium/vitamine D3 tabletten voorgeschreven die ik voor onbepaalde tijd moet slikken. Ik merk dat mijn conditie langzaam maar zeker beter wordt. Mijn uithoudingsvermogen wordt weer wat groter en ik kan ook meer aan. Voorwaarde blijft wel dat ik op gezette tijden voldoende rust neem en zeker goed slaap. Helaas is dat met een onrustig slapende Gijs nog wel eens wat minder. En met de zoektocht naar een nieuw huis en daarbij komende stress is dat ook niet altijd bevorderend. Maar uiteraard slepen we ons daar ook wel doorheen. We weten dat dit jaar gewoon een zwaar jaar gaat worden. Daarna komen we weer in rustiger vaarwater en zal het geleidelijk aan beter worden.
Het leven met waldenström
