Een belafspraak…

Afgelopen dinsdag (23 april) werd ik weer opgebeld door de dokter. Nadat de vorige keer de waarde  was gestegen naar 11 (helemaal vergeten te melden hier) is het nu 12. Ja, het is weer een lichte stijging, maar volgens de dokter nog niet s om je zorgen over te maken. Over 6 weken de volgende controle en dan zien we weer verder. En als je zus zegt dat je er weer frisser uitziet en meer energie uitstraalt, is dat ook een hele mooie uitslag. Moet zeggen dat ik me de laatste tijd ook goed voel. Ondanks de gebroken nachten die Gijs ons bezorgt en we dus niet echt lekker slapen. Waarschijnlijk moet je lichaam daar ook een weg in vinden. Nog iets eerder naar bed gaan zal waarschijnlijk ook helpen. Maar de avonden heb je pas een beetje rust en wil je ook even relaxen en met elkaar praten. Overdag komt daar ook weinig van. Sara hoort namelijk alles en voor je het weet word je met je eigen woorden om de oren geslagen. Waar we ons meer zorgen om maken  is het feit dat we nog steeds ons (droom)huis niet hebben gevonden. Voor je het weet is het augustus en dan willen we toch wel verhuisd zijn. Komende weken veel huizen bekijken en rondrijden om sfeer te proeven dus. Wordt vervolgd.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.