DEVA IS BACK!

Eindelijk was het dan zover. Als één van de organisatoren heb ik er een aantal maanden naar toe gewerkt. Uitnodigingen, posters, t-shirts maken. Een website optuigen en elke dag (!) bijhouden waren de taken die ik op me had genomen. En dit allemaal voor de reünie van de DEVA. De DEVA staat voor Decoratie Etaleren Vakschool Almelo. Opgericht in 1937 en in 2003 opgegaan in kunstacademie ROC Twente. Van 1988 tot 1990 heb ik daar op school gezeten en dat was  een openbaring. Niet meer in het schoolse keurslijf, maar lekker jezelf kunnen zijn zonder dat iemand raar opkijkt. De DEVA heeft mij de goede weg op geholpen en die twee jaar waren echt een geweldige tijd. En dat dit voor meer mensen gold, bleek wel uit het feit dat er meer dan 300 oud-studenten op de reünie af waren gekomen. In de kapel van Hof88, een theater in Almelo, was het een weerzien met oud-klasgenoten. Voor sommigen was het bijna 50 jaar geleden dat ze de DEVA hadden gedaan. Het zwaartepunt van de opkomst lag rond 88-92. Daar was de reünie ook in eerste instantie uit ontstaan. Zelf heb ik veel oud-klasgenoten ontmoet en bij kunnen kletsen. Van een afstandje gekeken naar alle mensen die aanwezig waren en genoten van al het geklets, gelach en fotograferen van elkaar. Iedereen was het er over eens dat het een geslaagde dag was en er werd al meteen gesproken over een nieuwe reünie. Wie er nog niet genoeg van had, kon ’s avonds in café de Belg genieten van de DEVA-huisband. Deze werd aangevuld met John Hayes, voor insiders beter bekend als de gitarist van Mother’s Finest. Voor sommigen van de huisband een droom die waarheid werd. Rond 02.00 uur was het gedaan en zwermde iedereen uit over de andere cafe’s in Almelo of zochten ze hun bedje op. Voor mij was het ook op in ieder geval. Een hele leuke, maar vermoeiende dag.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.